Yazarlarımızdan Erdi Aydemir, takımımızın Galatasaray mücadelesini değerlendirdi.
Maç öncesindeki duruma geri dönelim. Fenerbahçe’nin şampiyonluğu hemen hemen kesin. Sinirlenmesi gereken takım Galatasaray.
Taraftarıyla arasında gerginlik olan, bu maçı kaybetmesi halinde büyük sıkıntılara yaşayacak olan Galatasaray. Puan kaybetmesi halinde Şampiyonlar Ligi biletini zora sokacak olan takım Galatasaray.
Sezonu hemen hemen kapatmış, tam bir şöhretler maçına çıkan takım Fenerbahçe. Haftalardır muazzam futbol oynayan takım Fenerbahçe. Fakat tüm bu resme rağmen sahada bambaşka bir görüntü.
Evet hakem sizi doğramış olabilir, evet rakip takım maça çok sert başlamış ve sizi sindirmiş olabilir. Fakat bir Galatasaray maçı oynuyorsunuz ve rakibinizden tam 13 puan öndesiniz.
O zaman saha içindeki bu sinirin anlamı ne? 11’e 10 oynarken bile rakip kaleye zar zor gelen Galatasaray’a karşı alınabilecek bir mağlubiyet miydi bu? Rakibin sinirini lehe çevirip alınacak bir maç değil miydi?
Emre çıldırmış, Mehmet Topal tırlatmış, Caner Erkin cozutmuş, Kuyt ve Sow sinmiş, Emenike yalnızlık durumu nedeniyle Sezen Aksu şarkılarına meyletmiş ve Ersun Yanal maça müdahale etmeyi unutmuş.
Bu kadar –miş ve –muş ekleri, size üç puanı getirmiyor. Çünkü ne kadar kötü durumda olursa olsun, karşınızda Galatasaray var ve rakibinize saygı duymak zorundasınız.
Şampiyon olmak için tüm kötü durumlara karşı koyabilmelisiniz. Özellikle de Melo tipi oyuncuların provokasyonlarına kanmayacaksınız, onun oyununa gelmeyeceksin. Gelirsen 10 kişi kalırsın ve rakibin kalesini göremezsin.
Haftalardır övgüler düzdüğümüz Ersun Yanal için de bir iki kelam etmemiz gerek. Takımınız 10 kişi, rakibiniz hayli kötü ve siz oyuna ancak 75. dakikada müdahale ediyorsunuz ki müdahale oyuncunuz da Pierre Webo değil Mehmet Topuz.
Üstelik üç değişiklik hakkınızdan sadece bir tanesini kullanıyorsunuz. Orta sahada biten Mehmet Topal’ın yerine Selçuk Şahin (derbi şansını da düşünmemiz gerek), Raul Meireles’in yerine Salih Uçan ya da Musa Sow’un yerine Topuz’un alınmasının aksine Hasan Ali Kaldırım ve sol açığa çekilen Caner Erkin.
Tüm bu hamle şansları varken hem bu kadar geç müdahaleler yapmak hem de bu kadar yanlış tercihler yapmak, Yanal’ın hanesine büyük bir eksiydi.
Fenerbahçeli oyuncularla ilgili de iki kelam etmek farz oldu. Siz maç öncesinde rakip taraftarı ağlatmayı ya da orta sahada saç-sakal traşı olmayı hayal ederseniz, maç sonrasında böyle hüzünlü bir şekilde soyunma odasına gidersiniz.
Bu sezonki şampiyonluğun tacı bu maç olacaktı. Ne yazık ki bu kadar kötü bir Galatasaray elden kaçtı. Sağlıcakla kalın.