Haddini Bilmek!

Fenerbahçe futbol takımı kadrosu kulübün belki de gelmiş geçmiş en kariyerli, pahalı kadrosu. Takım geçen sene çok rahat bir şekilde şampiyon olmuş, herkesin beklentisi bu sene de üzerine koyarak devam etmesi. Önce tepeden başlayalım. Egemen’in sakatlığında takımın tek gerçek stoperi el bombası Bruno Alves iken savunmaya takviye yapmayan, 34 yaşında sezonu yaşı ve yaşadığı sakatlıklar nedeniyle 15 maçtan fazla oynayamayan Emre Belözoğlu’nun yerine ya da alternatifi olacak bir oyuncu transfer etmek yerine 10 numara pozisyonunda Alexvari Diego’yu transfer eden yönetim bu mağlubiyetin 1.sorumlusudur. Aynı yönetim ( yönetim dediğime bakmayın Aziz Yıldırım ) Ersun Yanal’ı arkasına teneke bağlayıp gönderirken, yerine mevcut antrenör İsmail Kartal’ı da bu takımın başına getirmiştir.

Geçen sene sonunda rakiplerinden en az 1 gömlek üstteyken, yapılmayan transferler ve ani teknik direktör değişikliği ile bir anda aynı seviyeye gelindi.. Belki de birkaç adım da geriye gidildi.

Oyuncularla ilgili görüşlerim bellidir, futbolculuğundan önce sporculuğuna, adamlığına, sportmenliğine bakarım. Bruno Alves’e yukarıda el bombası derken aslında kastettiğim takımını her an yarı yolda bırakabilecek kadar sorumsuz olduğuydu, bizi yine mahçup etmedi. İyi futbolcu, kötü futbolcu olmak başka şey, ama herkes iyi sporcu olamıyor ne yazık ki..

Ama Alves de biliyor ki, bu takımda ne yaparsa yapsın forma giyecek, çünkü onu yedekleyecek, ya da kesebilecek bir tane bile stoper yok. Hem tıkır tıkır parasını almaya devam edecek, hem de maçlarda forma giymeye!

Dönelim maça;

Kalabalık orta saha ile Galatasaray’ın orta sahasına hükmetme düşüncesi yanlış değildi maç öncesinde, önde hızlı Emenike ile sürekli tehdit oluşturma düşüncesinde makul sayılabilirdi. Tek risk Emre’nin oyunda ne kadar kalabileceğiydi, zira Fenerbahçe’nin topa hükmettiği dakikalar hep Emre’nin yönetiminde gerçekleşiyordu, ilk yarıda Emre oyundan çıkana kadar oyun Fenerbahçe’ye daha yakındı, geçmiş yıllardaki baskın Galatasaray oyunundan eser yoktu sahada, seyirci tedirgin gönderdi oyuncuları soyunma odasına..

Burada Emre oyundan çıktığında yerine girmesi gereken oyuncu Selçuk muydu kendi kendime çok sordum, senin o sahada baskı yememen için ya topu rakibe bırakmayacaksın, ya da ileride topu tutup çoğalacaksın.. Fenerbahçe ikisini de tercih etmedi aslında. Diego bu maçta da kulübüden maçı izlemeye devam etti.

İsmail Hoca maçtan sonra 10 kişi kalınca haddimizi bilerek oynadık dedi.. Yani 10 kişi kalınca Fenerbahçe Galatasaray’ı yenme şansı kalmıyordu aklınca, bu nedenle Emenike’yi oyundan alarak, Galatasaray’ı iyice üzerine çekti.

Aynı Fenerbahçe geçen sene Kadıköy’de 10 kişi 55 dakika Beşiktaş’a sahayı dar etmemiş miydi? Kaybetmekten korkan insanların vizyonlarıyla Fenerbahçe Kulübü ne kadar ileri gidebilir tartışılır. Her ne şartta olursa olsun, kazanmaya oynamaya çalışan bir Fenerbahçe’den, deplasmanlarda aldığı bir puanlara sevinen bir Fenerbahçe’ye dönüşüyor takım..

Bir takım antrenörü kadar büyük düşünebilir.. Galatasaray deplasmanında, Trabzon deplasmanında alınacak 1 puanı başarı saymak, Fenerbahçe’nin tarihinde yoktur, olamaz da..

Tüm bu olumsuzluklara rağmen, ilk yarı Emenike’ye yapılan penaltı-kırmızı kart verilse ya da 10 kişi kaldıktan sonra Kadlec’in 2 metreden kaçırdığı gol olsa, Fenerbahçe 3 puanla bile ayrılabilirdi Arena’dan. Ama skoru, ya da oynanan oyunu tartışmak sadece geleceği kaybetmek demek olabilir

Cesur ol İsmail Hoca! Her yazımda bunu üstüne basa basa söyleyeceğim sana.. Belinden sakat olduğu için 15 gündür doğru düzgün antrenman yapmayan Volkan’ı koyma kaleye, takıma ihanet eden Alves’e hakettiği cezayı vermekten çekinme.. Fenerbahçe takımı kaybetmekten korkmaz, küçük düşünmekten korkar, bunu da unutma..

Twitter: torhun