Yazarlarımızdan Tolga Orhun, Maccabi Electra'yı mağlup ettiğimiz maçın ardından değerlendirmelerde bulundu.

İşte Tolga Orhun'un o yazısı;

Maçın bitimine 15 dakika vardı, 3. Çeyreğin tam ortasındaydık ve skor 43-54 son şampiyon Maccabi lehineydi, Fenerbahçe Ülker moladan Bogdanovic’in 3’lüğüyle döndü ve o andan itibaren arkasına bakmadan müthiş mücadele ederek zorlu seride 1-0 öne geçti.

Maçın hikayesi gerçekten yazıya dökülemeyecek kadar özel.. Salonda futbol maçlarında bile olmayan bir kalabalık ve coşku var. Maça gelen Fenerbahçe Ülker’in basketbolu bile özel seyircisi, maçın her anında oyunun içinde. Özellikle takımın düşmeye başladığı bölümde takımı tekrar ayağa kaldırdılar. Seyirciler ile oyuncular arasında o kadar güzel bir bağ oluşmuş durumda ki, oyuncular düşse, seyirci hareketlendiriyor, seyirci biraz sessizleşse oyuncular taraftarı ateşliyor, inanılmazdı..

Ve bu hikayeyi çok daha özel kılan adamlar vardı dün sahada.. Mücadele olarak sahadaki kimseyi ayıramam, 140 kg’luk Baby Shaq ile boğuşan Oğuz Savaş’ından oyuna hiç girmeyen Serhat Çetin’ine kadar içerde dışarda herkes terinin son damlasına kadar savaştı, ama bazı oyuncular dün çok ama çok büyük oynadı..

Bjelica; lakabı profesör.. Fenerbahçe’nin kalbi.. O sahadayken herşey çok daha kolay, dün yine maçta müthiş katkı verdi, 13 sayı, 12 ribaunt, 4 asist, 3 top çalma.. Ama herşeyden öte, soğukkanlılığı, maçın kırılma anlarında sorumluluk alması onu yine bir adım öne taşıdı.. Çok ama çok özel bir oyuncu..

Preldzic; kaptan.. Takımın gizli oyun kurucusu, dün 26 dakika sahada kaldı, ve yine oyunun Fenerbahçe Ülker’e dönmesinde dümende kaptan vardı. Alıştığımız 5 asist, 5 sayının yanısıra 5 top çalmayla Obradoviç’in kendisinden istediği müdafaa katkısını da fazlasıyla verdi.

Vesely; cesur yürek.. Fenerbahçe’nin akciğeri, nefesi.. Benim gözümde onun kadar yetenekli olmasa da Fenerbahçe’nin yeni Mirsad’ı. Vazgeçmeyen, korkusuz, savaşçi müthiş bir karakter. Hiç geri adım atmadı oyun içerisinde, oyunda kaldığı her an havalarda geziyordu.. Maçın en el yakan toplarında hep doğru yerdeydi.. Taraftarı maçın içine aldı, bir dakika susmalarına izin vermedi.. Maç bittiğinde hala bir yerlerde smaç yapıyor olabilirdi, öyle bitmez tükenmez bir enerji.. Enerjisini seyirciden aldığı o kadar belli ki.. Muhteşemdi..

Zoric; Kenan, Zizis, Melih, Goudelock, Oğuz hepsi hep karakter koydu sahaya, mücadele ettiler, başka türlü 11 sayı geri düşülen bir maçta nasıl geri gelebilirsin ki..

Gelgelelim bu kadar kariyerli oyuncuyu, sahada parkeyi öpecek kadar savaşçı, mücadeleci hale getiren, herşeyden öte Fenerbahçe seyircisini her maç o salona çeken, kendisine müthiş saygı duyulan, çok mütevazi, çok özel bir adam var, “Obradovic”.. Onu burada saatlerce anlatabilirim ama, söyleyebileceğim tek şey Fenerbahçe yönetiminin onun sözleşmesini çok uzun bir süre daha uzatması..

Kazanılan sadece ama sadece bir maç, ve alınması gereken 2 galibiyet daha var.. İsrail’e 2-0 gidebilmek Final Four biletinin rezervasyonunu yaptırmak gibi, ama unutmamalı ki rakip son Euroleague şampiyonu ve 6 final oynayan bir takım.. Perşembe günkü maç dünkü maçtan çok daha zor, karmaşık ve heyecanlı olacak..

Adım adım, yavaş yavaş İspanya’ya doğru inşallah..

Twitter: torhun

superFB mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın