Açıkca itiraf etmek istiyorum, Fenerbahçe’den bu kadar hızlı gelişme beklemiyordum.

Özellikle Raul ve Emre’nin birlikte oynamasıyla Fenerbahçe eskilere dönüş konusunda güzel örnekler gösterdi. Maç dengede giderken oldukça üstün bir oyun gözüktü Fenerbahçe adına. Emenike’ye kas kadar estetik ve zeka bahşedilmiş olsa maç belkide çok erken bir şekilde bitmiş olacaktı.

Galatasaray’a karşı orta sahada üstünlüğü ele geçiren Fenerbahçe, üstün iken öne geçememenin bedelini ödedi. Türk Telekomda oynadığı 2 maça maçı bitiremeyen Emre bir kez daha maçı bitiremedi ve bence maçın bundan sonraki tüm kaderini değiştirdi.

Selçuk değişikliği ile maça dair korkularını öne çıkaran İsmail Hoca, bence yanlış yaptığı bir değişiklik ile Galatasaray’a davet çıkardı. O ana kadar kanatlar dahil çok etkili oynayan takım, o noktadan sonra ikinci yarının başlaması ile beraber üstünlüğü rakibine devretti. Kaldı ki bence Emenike yerine önce Kuyt çıkardı ondan sonra Emenike tehdidi ile çıkamayan stoperler ile biraz daha rahatlayan takım sonra bir Sow değişikliği ile sonuca gidebilirdi.

11-11 en kötü berabere bitecek bir maçı, geçen maça nazire yaparcasına, zeka ile alakalı olmayan bir hareket ile bitiren Alves konusunda bilmiyorum neler söylemek gerekir. Bunun savunulacak bir tarafı olmadığı gibi bu hareketleri yapan ve yapabilme kapasitesi olan bir futbolcunun, kariyeri ne olursa olsun bu takımda yeri yoktur diye düşünüyorum. Bu tarz oyuncunun rakiplerimde olmaması gereken bir futbolcu tarzı olduğunu düşünürken, kendi takımımda da asla olmasını istemem. Başkaları gibi, bizimki yaparsa doğru rakibim yaparsa yanlış diyemem.

Eksikken bile rakibine karşı pozisyon vermeyen –şutlar hariç- Fenerbahçe, iki jeneriklik gol ile bu maçı kaybetti ama geleceğe dair bize kaybettirdiği güvenini geri kazanmış oldu.

Bu maç bir kez daha gösterdi ki Diego içerideki zayıf maçlar hariç bu sistemde ilk 11 başlayamaz. Daha sonradan, kilitlenen maçlarda rol alabilir ya da sistemin değişmesini gerektirir.

Futbol olarak iki estetik gol hariç çok fazla konuşulacak pozisyonun olmadığı maçta, geçmişe göre çok temiz geçen bir derby bizi memnun etti açıkcası. Melo'nun normale göre daha iyi olduğu, herkesin birbirinin elini sıktığı bir maç, en azında gelişme olduğunu düşündürttü bize. Melo derken Volkan ve Emre'nin sakin kalabilmesi de ayrıca sevindiriciydi.

Maçın en çok koşan adamının Raul olması beni oldukça rahatlattı. Kendisinin çok iyi futbolcu olduğunu ve iki yönlü oynayabilen ender oyunculardan biri olduğunu savunan ben, bu görüşümde ısar etmeye devam edeceğim. Düşünün, Fenerbahçe belli bölümlerde neden üstündü. Topal (dünya çapında) - Emre (çok kaliteli) - Raul ( çok zeki) orta sahası ile oynuyorsun, her biri iki yönlü oynayabiliyor. İşte bence iki takım arasında ki en büyük fark buydu. Fenerbahçe ne kadar çok bu 3 oyuncuyu aynı anda sahada bulundurabilirse 4. yıldıza o kadar yakın duracaktır.

İsmail hoca korkmadan oynattığında elindeki malzemenin ne kadar yeterli olduğunu inşallah görmüştür. Ben hala İsmail Hocanın yeterli olmadığını düşünüyorum ama bir kez daha diyorum ki özür dilemeye razıyım, hatta umuyorum ki sene sonunda özür dilerim kendisinden.

İşin özeti Fenerbahçe fizik olarak yüzde 80'ler doğru çıkıyor. Takım, fizik seviyesi üst düzeyde olduğunda ofansif olarak çok etkili olacak ve seriye başlayacaktır. Alper konusunda ısrar edilmesi gerektiği bu maçta net görülmüştür ve deplasmanlarda sol önde Sow yerinde kendisinin oynaması gerekmektedir. Bunun ötesinde, Emre'nin olmadığı yerlerde onun yerinde Selçuk değil Alper oynamalıdır. Genç ve iki yönlü oynama kapasitesi kendisinde mevcuttur.

Herkes iyi bir hafta diliyorum