Fanatik Gazetesi yazarı Mehmet Demirkol, Mersin İdmanyurdu-Fenerbahçe maçını değerlendirdi.

İşte Demirkol'un o yazısı;

Fenerbahçe’nin savunma beklerinde görev alan Serdar Kesimal ve Kadlec 80’e kadar rakip çizgiye inmediler desem çok da abartmış olmam. Bu risk almama haline rağmen Serdal Kesimal, yetişemediği rakiplerine arkadan en az 3 sarı kartlık hareket yapmak zorunda kaldı. Yani temel planında savunma beklerinin asist krallığına yarışmasında Fenerbahçe, bundan tamamen mahrumdu.

Temel driplingci Alper de yoktu ancak bunu biraz olsun giderebildiler. Bunu en azından deneyen Uygar’ın sahada oluşuna Webo’nun pivot özelliği eklenince biraz olsun ilerleyebildiler. Sow’un çok uzun süre sonra arkadan yaptığı koşuya onu duvar yapıp girdiği 58’deki pozisyon yeniydi misal. Bunu Emenike’yle yapamazsınız.

Diego-Webo-Sow ekibi...

Bu oyunda bir fark daha var. Sahada pivot Webo var. Organizatör Diego var ve bu iki unsurdan yararlanabilen, boşa çıkabilen Sow da var. Bu Caner-Gökhan-Alper üçlüsünün yokluğunda takımı ileri taşıyabilmek için yeni bir plan vaat ediyor.

Bu aynı zaman da şu da demek. Savunma beklerini oyuna katmıyorum. Ama Uygar, Topuz, Selçuk, Diego ev Webo’yla 5 pas istasyonlu bir yapı kuruyorum. 3 hücumcu 3 çapalı Konya planından daha işler bir plan bu. Savunmadaki eksikliklerle ortaya çıkan ilk 10 dakikadaki zaaf döneminden sonra Diego, Webo, Sow ekibi yeni planı fena uygulamadı. 2-0’ı da buldular. Sonra değişiklikler geldi. Eğer İsmail Kartal ‘Ben 2 tane yesem de bir şey olmaz. Haftasonuna hazırlanayım’ diyorsa bir şey diyemeyiz.

Ancak Meireles’le Diego’yu birbirlerinin ikamesi olarak görüp değiştirdiyse, olmaz. Aynı şey Kuyt-Sow için de geçerli tabii. 2 santrforlu bir oyun oynuyorsanız Diego-Emre gibi oyuncular şarttır. Hatta ikisi birden de oynayabilir. Diego oyundan çıktıktan sonra sürekli baskı yemek de sürpriz değildir.